De afgelopen jaren hebben voor mij in het teken gestaan van enorme veranderingen en uitdagingen. Ik heb mijn bedrijf ontvlochten, ben mantelzorger geworden, zit in de overgang, heb meerdere therapieën (bijna) afgerond, en tegelijkertijd heb ik mijn weg gezocht naar een betekenisvol leven. Nu ik deze fase afsluit, sta ik aan de vooravond van een nieuw hoofdstuk. Een hoofdstuk waarin nieuwe dromen, zoals het lopen van de Santiago de Compostela (dit is een bekende pelgrimsroute), centraal staan. Maar tegelijkertijd doemen vragen op over de dood, mijn nalatenschap en hoe ik herinnerd zal worden.
De drang om alles tegelijk te doen
Ik voel een enorme drang om alles tegelijk te doen. De Camino lopen (zo wordt de pelgrimsroute genoemd), mijn huis en tuin opknappen, op vakantie gaan, heel veel blogs schrijven, nieuwe opleiding volgen—het liefst zou ik alles in één keer aanpakken. Na zoveel jaren van wachten, voelt het alsof ik eindelijk de vrijheid heb om mijn dromen te realiseren. Maar hoe geef ik deze dromen vorm zonder mezelf te verliezen in de veelheid van verlangens?
Het streven naar betekenis
Het vinden van balans en betekenis is altijd belangrijk voor me geweest. Ik streef ernaar om mijn leven op een bewuste en zinvolle manier te leiden. Ik wil gezond oud worden, financieel stabiel zijn en vooral mijn kinderen en kleinkinderen een mooie erfenis nalaten—vooral in de waarden en herinneringen die ik ze meegeef.
Maar wat als mijn inspanningen op de lange termijn niet herinnerd worden? Wat als mijn nalatenschap vervaagt met de tijd? Dit zijn vragen die me bezighouden, vooral nu ik geconfronteerd word met de kwetsbaarheid van het leven door mijn rol als mantelzorger voor mijn moeder met Alzheimer en de afwezigheid van mijn nog levende vader.
De nalatenschap van liefde en herinneringen
Ik ben tot het besef gekomen dat nalatenschap niet per se tastbaar hoeft te zijn. Het zit hem niet alleen in geld of eigendommen, maar juist in de kleine, dagelijkse interacties, de liefde en aandacht die ik geef, en de waarden die ik mijn kinderen en kleinkinderen meegeef. Dat is mijn echte erfenis.
Ik wil dat ze zich mij herinneren als iemand die altijd vol passie haar dromen najoeg en die ondanks alle obstakels altijd bleef streven naar persoonlijke groei, en die hen leerde om hetzelfde te doen. Mijn nalatenschap leeft voort in de harten van de mensen die ik liefheb, en dat is genoeg.
Een nieuwe weg inslaan
Terwijl ik mijn weg vervolg, wil ik mijn dromen blijven najagen, maar met de realisatie dat niet alles tegelijk hoeft. Het is oké om stap voor stap te gaan. Ik wil genieten van het proces, van elke kleine overwinning, en van de reis zelf, niet alleen van de eindbestemming.
De pelgrimsroute lopen is voor mij het symbool van deze reis. Het is niet alleen een fysieke uitdaging, maar ook een spirituele en emotionele tocht die mij zal helpen om mijn leven te herstructureren, mijn angsten onder ogen te zien, en te ontdekken wat echt belangrijk is. Wat ik heel mooi vind, is dat ik momenteel aan het trainen ben om deze zware reis te gaan maken. Ik verwonder me over het feit dat ik bij elke stap die ik, bij wijs van spreken in de achtertuin, zet, ik het gevoel heb dat ik al de Camino aan het lopen ben.
De toekomst met vertrouwen tegemoet
Ik weet dat de toekomst onzeker is, maar ik ga deze met vertrouwen tegemoet. Ik blijf werken aan mijn gezondheid, mijn financiële stabiliteit en mijn persoonlijke groei. En bovenal blijf ik de liefde en waarden delen met mijn dierbaren. Dit alles geeft me rust in de wetenschap dat mijn nalatenschap op een diepere manier blijft voortleven.
Dus, terwijl ik me voorbereid op de volgende fase van mijn leven, herinner ik mezelf eraan dat het niet de bestemming is die telt, maar de reis. Ik ben trots op wat ik tot nu toe heb bereikt, en ik ben vastbesloten om de komende jaren met dezelfde passie en vastberadenheid te leven. En misschien, net als ik, zullen mijn kinderen en kleinkinderen op een dag hun eigen weg inslaan, geïnspireerd door de reis die ik heb gemaakt.
Dit artikel is een reflectie op mijn persoonlijke zoektocht naar balans, betekenis en nalatenschap, en ik hoop dat het ook jou inspireert om na te denken over jouw eigen reis.