Ik bijt al een tijd op mijn tong. Dat is noodzakelijk, omdat ik anders nodeloze verhitte discussies aan ga die niks opleveren. Bovendien doet het wat met je als je negatieve gedachten uitspreekt.
Toch zijn er momenten dat je wel je mond open moet doen. Doe dit om mensen de ogen te openen, ze iets te leren, bewust te laten worden of om ze nieuwe inzichten te laten opdoen.
Zo lees ik hoe met afschuw en gescheld wordt geschreven dat Nederlanders al jaren ingeschreven staan voor een huurwoning, maar dat ‘die’ asielzoekers voor gaan. En wat een onrecht ons Nederlanders wordt aangedaan. En het is allemaal ‘hun’ schuld.
Over wie hebben we het hier?
Ken eerst het verhaal van de ander voordat je met je vinger wijst. Ga eens persoonlijk het gesprek aan met ‘zo een’ asielzoeker. Geloof niet klakkeloos wat de media schrijft en wat de grote massa roept.
Zo komen er schrijnende foto’s voorbij op Facebook van zogenaamde gelukzoekers. Toen ze nog leefden gunden we ze niks en jouwden we ze uit. Nu ze daar dood liggen, op het strand, ook kinderen, dan beseffen we ineens dat in deze context geluk-zoeken ver te zoeken is.
Zo zie ik het hele Zwarte Pieten-verhaal weer voorbij komen met zo nu en dan een veelzeggend pittig discriminerend randje. Daarnaast maken mensen zich ernstig druk om de pepernoten die nu al in de winkels liggen. Het is pas september. Nou en. Welk bloed vloeit hieruit?
Is dit werkelijk waar je voor kiest om je druk over te maken? Wist je dat je wel degelijk een keuze hebt? Druk maken om niks of je energie steken in zaken die er toe doen? Het eerste levert frustratie en boosheid op. Het laatste levert meer innerlijke rust op.
Waar kies jij voor?
Je kunt klagen en boos zijn. Of je kunt mee denken of mee werken aan een structurele oplossing. Mocht dat niet binnen jouw cirkel van invloed liggen, zijn er vast andere mogelijkheden om jouw bijdrage te leveren.
Maar klagen en boos zijn hoort niet in het rijtje thuis en is uiteindelijk schadelijk. Vooral voor jezelf.
Zo neem ik gelukkig ook waar dat er steeds meer mensen wakker worden en weten wat echt belangrijk is en voelen dat dit niet langer kan.
Ik ervaar het als dat een groot deel van de mensheid nog gevangen zit in het eigen ego en alleen vanuit daar reageert op alles dat er in hem en om hem heen gebeurd. Toch zie ik steeds meer mensen in mijn directe omgeving ontwaken. Zou het niet mooi zijn als meer mensen vanuit dit bewust-ZIJN zouden leven en handelen?
#onelove #compassie #mededogen #watisnuwerkelijkbelangrijk