Ineens gaan je gedachten met je op de loop. Je kan alleen nog maar denken aan hoeveel beter die ander is. Aan alles dat kan gebeuren als jij het niet goed genoeg doet. Hoe klein en onbelangrijk je je voelt en dat anderen dat ook vinden. Dat anderen jou niet leuk vinden. Dat de ander toch mooier is, groter is, slimmer is, sneller is… Herken je jezelf in meer of mindere mate hierin?

Soms gaan er géén gedachten aan vooraf, maar voel je je ineens boos worden, of gefrustreerd of geïrriteerd of je voelt een onverklaarbare pijn. Soms is het zelfs zo dat je gaat zitten wachten op dat iemand een bepaalde opmerking maakt, iets zegt of doet en dat je er vanuit die pijn op kan reageren en je zelf het drama steeds groter maakt.

Weet je hoe je dat kan herkennen? Als je jezelf ineens hoort roddelen of dingen hoort zeggen die jouw pijn aangeven. Zoals in dit voorbeeld.

Ik zit tegenover haar en voel me zwaar geïrriteerd. Ze blijft maar door ratelen en alles dat ze zegt vind ik echt zo onzinnig. Wat heeft ze eigenlijk een rare neus. Het is haar schuld dat ik me schaam over mijn neus. Heb het vast van haar ge-erft. Het is haar eigen schuld dat ze zo’n ongelukkig leven leeft. Volgens mij vertelt ze dit verhaal nu al voor de vijfde keer. Ik hoor mezelf verwijtend tegen haar in gaan…

De irritatie heeft niks met de situatie op zich te maken. Feitelijk luister ik niet eens naar wat ze zegt. Ik luister vooral naar die stem in mijn hoofd. En dat is het: een stem in mijn hoofd. Ik ben het zelf niet. Het is een deel in mij dat pijn heeft. Maar ik ben dat deel niet. Het is ge-triggerd door iets uit het verleden. Ergens lang geleden toen ik nog kind was, is er iets gebeurd dat nu de kop opsteekt. En het deel dat pijn doet, is sterker dan dat ik zelf ben.

Gollum houdt van drama

Dat is mijn pijnlichaam. Een deel in ons dat dus een ‘deel’ is, je BENT het niet. Het is een soort van monstertje. Eckhart Tolle vertelt lachend dat hij het vergelijkt met Gollum uit de Lord of the Rings. En onze Gollum wil graag blijven bestaan. Hij wil helemaal niet weg. Hij vindt het eigenlijk wel lekker al die drama.

Hoe harder jij tegen hem vecht, des te beter voor hem. Hij gaat dit winnen. En als hij wint, dan hoor je hoe je het spel meedoet. Je wordt kleinzerig, kleinzielig, veroordelend, bozig, kattiger, legt de schuld buiten jezelf, je wordt een slachtoffer, je trekt jezelf terug en straft jezelf, je wordt zelf-destructief, je maakt ruzie, je manipuleert, enz. enz. Maar dat is helemaal niet wie jij in werkelijkheid bent…..

Alles is liefde

In je ware vorm ben jij ‘liefde’. Daarom benadruk ik ook dat Gollum een ‘deel’ is van jou. Al die gedachten en gevoelens zijn ‘delen’ van jou. En zolang je je daar niet van bewust bent, leef je vanuit je ego. Jij zelf in de pure, ware vorm bent al die delen niet. Zij vormen je ego, jouw identiteit in deze levensvorm. Op een hoger vibratieniveau bestaat jouw ego niet meer en leef je vanuit jouw zielsniveau. Als je deze vorm bereikt, spreek je van verlichting.

Wil je werken aan het leren herkennen van je pijnlichaam , ego en hoe je er mee om kan leren gaan? Ik heb bied nu een traject aan tegen gereduceerde prijs.